ถูกลมหอบความหอมให้ชอมชื่น
ระดะดื่นพื้นพราวแซมขาวขุ่น
ถูกฝนชะระรานจากก้านกุล
ยังละมุนราวกลิ่นประทิ่นพรม
ดั่งความดีประดับมิลับสิ้น
แม้โบยบินถิ่นอับถูกทับถม
ถึงถูกเหยียดหยามบ้างจากบางปม
เงื่อนอารมณ์มนุษย์บ้างช่างประไร
ดูดอกฟ้ากาสะลองต้องลมฝน
มิหมองหม่นหล่นลายังอาศัย
กลิ่นละมุนลอยล่องละอองไอ
มอบแทนไว้ให้ชมหนอดมดอม
ดาวระดา
ลืมไปเลยผมก็มีกระทู้เหมือนกันขอบคุณที่ร่วมต่อนะครับ
ระดะดื่นพื้นพราวแซมขาวขุ่น
ถูกฝนชะระรานจากก้านกุล
ยังละมุนราวกลิ่นประทิ่นพรม
ดั่งความดีประดับมิลับสิ้น
แม้โบยบินถิ่นอับถูกทับถม
ถึงถูกเหยียดหยามบ้างจากบางปม
เงื่อนอารมณ์มนุษย์บ้างช่างประไร
ดูดอกฟ้ากาสะลองต้องลมฝน
มิหมองหม่นหล่นลายังอาศัย
กลิ่นละมุนลอยล่องละอองไอ
มอบแทนไว้ให้ชมหนอดมดอม
ดาวระดา
ลืมไปเลยผมก็มีกระทู้เหมือนกันขอบคุณที่ร่วมต่อนะครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
