ชื่อบทกลอน....สายใยที่ผูกพัน
ผู้แต่ง... สะเลเต
สายใยโยงเชื่อมยากเสื่อมถอย
ดั่งสร้อยร้อยมานเฝ้าสานถัก
โอบกอดกกเจ้าเฝ้าหลงรัก
มอบตักพักหนุนพร้อมอุ่นไอ
ยามโตเติบใหญ่ไว้เป็นเพื่อน
ตักเตือนติดตามยามไปไหน
ห่วงหาอาทรก้อนดวงใจ
รักใดในหล้าหาไม่มี
ด้วยรักถักทอแม่พ่อพร้อม
โอบล้อมหลอมเจ้าเฝ้าขัดสี
สอนสั่งหวังเน้นเป็นคนดี
แม่พลีพ่อพร้อมล้อมครอบครัว
เคี่ยวเข็ญขัดเกลาโน้มน้าวจิต
ชี้ผิดเพื่อตรองกรองดีชั่ว
เลือกเลวเหวลึกต้องนึกกลัว
หมองมัวมองข้ามห้ามเฉียดกาย
พ่อแม่แก่เฒ่าหวังเจ้านั้น
ถึงวันวายดับชีพลับหาย
ก่อนสิ้นวิญญาณ์ถึงคราตาย
แม่หมายมีเจ้าเฝ้าปิดตา
ผู้แต่ง... สะเลเต
สายใยโยงเชื่อมยากเสื่อมถอย
ดั่งสร้อยร้อยมานเฝ้าสานถัก
โอบกอดกกเจ้าเฝ้าหลงรัก
มอบตักพักหนุนพร้อมอุ่นไอ
ยามโตเติบใหญ่ไว้เป็นเพื่อน
ตักเตือนติดตามยามไปไหน
ห่วงหาอาทรก้อนดวงใจ
รักใดในหล้าหาไม่มี
ด้วยรักถักทอแม่พ่อพร้อม
โอบล้อมหลอมเจ้าเฝ้าขัดสี
สอนสั่งหวังเน้นเป็นคนดี
แม่พลีพ่อพร้อมล้อมครอบครัว
เคี่ยวเข็ญขัดเกลาโน้มน้าวจิต
ชี้ผิดเพื่อตรองกรองดีชั่ว
เลือกเลวเหวลึกต้องนึกกลัว
หมองมัวมองข้ามห้ามเฉียดกาย
พ่อแม่แก่เฒ่าหวังเจ้านั้น
ถึงวันวายดับชีพลับหาย
ก่อนสิ้นวิญญาณ์ถึงคราตาย
แม่หมายมีเจ้าเฝ้าปิดตา