Re: ๐๐๐มุมกาแฟ๐๐๐
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 05:38:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ๐๐๐มุมกาแฟ๐๐๐  (อ่าน 1349566 ครั้ง)
tina
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 124
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 336



เว็บไซต์
« เมื่อ: 27 สิงหาคม 2011, 06:21:PM »

ฟ้าหม่นฝนสาดซัด
ลมโบกพัดจนปลิวไหว
เหน็บหนาวทุกคราวไป
ไม่เหลือใครที่ไหนมี

เปียกปอนอ่อนล้ากาย
อาจแพ้พ่ายสายฝนนี้
เดินฝ่ามานานที
เพื่อหวังมีที่ปลายทาง

กับใครให้ฝันถึง
คนหนึ่งคือถือร่มกาง
รอคอยใจบางบาง
ที่เดินทางนานแสนไกล

ร่มคันกันฝนจาง
แต่คนข้างมิจางไร้
เคียงกันฉันอุ่นใจ
มิเธอไว้ให้ยินดี

ปล. จะเชื่อมไปไหนหล่ะคะ คุณกาแฟดำ 55+



ใต้เงาแห่งร่มรัก
ผูกสมัครฉันเปรมปรีดิ์
ผูกพันด้วยภักดี
สองฤดีไม่หนีไกล

ให้รักถักทอห่ม
อวลสายลมหวานซึ้งใจ
เคียงกันไม่หวั่นไหว
ไปให้ไกลถึงดวงดาว

กาแฟดำ

จาเชื่อมไปดาวอื่นละ อิ อิ



ร่มรักที่พักพิง
เอียงแอบอิงมิเหน็บหนาว
เชื่อมใจไร้เขตคราว
ให้ยืนยาวราวฟ้าไกล

เชื่อมแช่แม้ดาวอื่น
แต่สดชื่นเหมือนอยู่ใกล้
ด้วยมั่นกันสองใจ
จะดาวไหน ไม่หวั่นกลัว

เออ... ไปดาวอื่นซะงั้น  ไงก็ไหลตามไปด้วยอ่ะน๊า 555+




ดาวนี้ฤๅดาวใด
แสงแห่งใจไม่สลัว
สาดส่องมิหมองมัว
สว่างทั่วแดนฤดี

เธอก็เป็นหนึ่งดาว
ทอสกาวรัศมี
อยู่กลางหว่างใจนี้
ครองฤดีทุกอณู

กาแฟดำ

ป่ะ..ไปเที่ยวดาวน้ำเชื่อมกัน 555+


เธอเป็นเช่นดวงเดือน
เสมอเหมือนเพื่อนเคียงคู่
คอยเพ้อชะเง้อดู
รอแสงสู่อยู่กลางใจ

เมื่อใกล้ให้เพ้อฝัน
เมื่อขาดกันกลับสั่นไหว
มืดมนทุกหนไป
แทบขาดใจไม่พบเธอ

ป่ะ ถึงไหนถึงกัน แต่คงไม่ต้องใช้น้ำตาลแล้วมั้งง งง ... 555+





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, กาแฟดำ, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แซวๆ ขำๆ กันเองนะคะ

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s