[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

มันเป็นความรู้สึก..สำนึกผิด
ไม่มีสิทธิ์สารภาพให้ทราบได้
จากที่เคยเฝ้ารออย่างพอใจ
เผลอรับใครบางคนเต็มท้นทรวง

เค้าเข้ามาเมื่อไหร่?..ก็ไม่รู้
รอเธออยู่ดีๆ...ก็มีห่วง
ในความเงียบไร้ข่าวเธอกล่าวทวง
ใจอีกดวงอยู่แนบที่แคบพอ

จากที่เคยโหยหาเธอว่า...ห่าม
กลับอร่ามเรืองรองกว่าร้องขอ
เค้าทดแทนแสนรักเฝ้าถักทอ
เป็นการรอที่ลืมเพราะปลื้มแทน

ความอบอุ่นคุ้นเคยก็เลยรับ
เค้าทำให้ฉันหลับ...ในอ้อมแขน
"ขอบใจนะ"ที่ไม่ยอมพร้อมเป็นแฟน
เพราะขาดแคลนจากเธอ..ถึงเผลอทำ

ความรู้สึกเกินเลยไม่เคยผิด
หากยั้งจิตยั้งใจไม่ถลำ
รู้สึกดีที่ให้ใช่เวรกรรม
เพียงถ้อยคำล้ำลึก, ผนึกทรวง

คำว่าสิทธิ์มิตรภาพไม่สาบสูญ
ยังสมบูรณ์มากมายจนหายห่วง
เธอรู้ดีที่ให้ใช่คำลวง
มีบางครั้งที่หนักหน่วง, เกินท้วงติง

หากโหยหาคราหม่นมองบนฟ้า
เพียงสบตากับดาววับวาวนิ่ง
ความรู้สึกแสนดีก็มีจริง
ให้แอบอิงทิ้งร่าง, ไม่ร้างรา

ความรู้สึกเอื้อนเอ่ยยังเคยรับ
ไว้สำหรับอบอุ่นทรงคุณค่า
มิตรภาพจากเพื่อนมาเยือนตา
ทุกเวลามาบอก, ไม่หลอกลวง!