Re: "...บ้า..."
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
31 มกราคม 2025, 11:45:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: "...บ้า..."  (อ่าน 11448 ครั้ง)
yotaga
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 53
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 99



« เมื่อ: 26 สิงหาคม 2011, 01:46:PM »

เด็กเด็กเวียน เพียรมา พาหัวเราะ
บ้างก็เคาะ กะลา มาเคี่ยวเข็ญ
ให้รำฟ้อน ย้อนเต้น แสนรำเค็ญ
สุดจะเหม็น เบื่อคน ไร้การุณ

เป็นชะตา ฟ้าลิขิต ชีวิตนี้
ซึ่งไม่มี ผู้ใด ใคร่เกื้อหนุน
เก็บความเจ็บ เหน็บหนัก มากักตุน
ไว้เป็นทุน อุ่นเอื้อ เมื่อยามตาย

วันวันเอา แต่จ้อง มองท้องฟ้า
เหมือนดั่งว่า นภา จะสูญหาย
ยามค่ำคืน ดาวประดับ ระยับพราย
รายรอบกาย มืดมน จนหม่นใจ

ความหวั่นหวาด ขลาดกลัว ช่างยั่วเย้า
จิตบางเบา นำพา น้ำตาไหล
ตาพร่ามัว หัวเราะ เยาะหทัย
ล่องลอยไป ในห้วง หลอกลวงตน

นัยน์ตาเหม่อ เลื่อนลอย ชะม้อยม้าย
เกี่ยวกอดกาย ไว้กับจิต คิดสับสน
ขดตัวงอ ท้อทุกข์ ไม่ซุกซน
ข้างถนน สายเปลี่ยว สุดเดียวดาย

อยู่อยู่ดาว พราวไสว ไหลมาหา
ลุกไขว่คว้า ดารา มาไว้ขาย
เก็บดวงดาว มาร้อย ห้อยเรียงราย
ผลสุดท้าย ดาวเด่น กลายเป็นดิน

ในเมื่อดาว ไม่เป็นดาว ดั่งที่คิด
จึงรู้สึก ผิดหวัง ฝังใจสิ้น
ธารน้ำตา หลั่งมา เป็นอาจิณ
มิยลยิน กลิ่นอาย ตายทั้งเป็น

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ดอกกระเจียว, Music, รพีกาญจน์, ...สียะตรา.., ช่วงนี้ไม่ว่าง, ~ploy pim~, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, สายใย, ดาว อาชาไนย, ภู กวินท์

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s