ก็อยากมีเมียเด็กเหมือนกันแหละ
กลัวคนแคะ ว่าไม่เจียม เตรียมป็นผง
แหม ก็ใจมันรู้ดี ว่ายังตรง
เคารพธงทุกเช้า มันเย้าใจ
อายุเพียงตัวเลขให้นับเล่น
ตั้งกฏเกณฑ์เดือนปีเขามีให้
สารภาพตามตรงว่าดวงใจ
ยังสดใสซาบซ่ากว่าตัวจริง
แต่จะหาเด็กที่ไหนมาให้รัก
ยังคิดหนักใจตัวกลัวทุกสิ่ง
วัยชราจะมาเยือนเหมือนท้วงติง
อยากมอบรักที่ยังปิ๋งให้หญิงครอง
มองเห็นปี๊บอยากเตะซะให้แตก
ให้มันแหลกคาทีน,วีน.ทุบ,ถอง
มองเห็นนุ่นอยากเป่าลอยสักร้อยกอง
มันคะนองเหมือนม้า ร้องท้าทาย
คุยแค่นี้ทำไมเหนื่อยจังเลยหว่า
หรือตัวข้า แก่เลี้ยวดั่งเกลียวหวาย
ผูกตะกร้ามานานเลยพานคลาย
หูตาก็เริ่มลาย แหมอายจัง
มาเขียนกลอนจีบสาวคราวลูกหลาน
ดั่งขอทานหัวใจใส่มนต์ขลัง
เพียงเพื่อความยืนยาวแห่งชีวัง
ดุจน้ำทิพย์รินหลั่งหวังโลมดิน
เพราะอยู่เดียวเปลี่ยวใจยากไร้คู่
หวังแม่หนูสงสารทานกสิณ*
เพื่อจะเพ่งบุญตาเป็นอาจิณ
ชุบชีวินหนุ่มเหลือน้อย นะกลอยใจ
"ปรางค์ สามยอด"
*กสิณ วัตถุที่ใช้สำหรับเพ่ง เพื่อให้จิตนิ่งอยู่กับสิ่งนั้น