บ้า
....................
วิญญาณในคืนหม่นของคนบ้า
มืดสลัวมัวพร่า หาไม่เห็น
นี่คือความอ้างว้างอย่างลำเค็ญ
เมื่อเกิดเป็น มนุษย์ สุดประมาณ
ความรู้สึกนึกคิดจิตเตลิด
สดับได้ล้ำเลิศเกิดฝันหวาน
ล่องลอยไปตามลมชมไม้บาน
อาจยาวนานลึกล้ำ, ทุกค่ำคืน
แตกต่างไปจากเขา, เรา ทั้งหมด
สู่ภาพพจน์เฉาอับยามหลับตื่น
รูปและเงาเข้าสั่งอย่างยั่งยืน
วาบหนึ่งชื่นขื่นขับ, ไม่กลับมา
หาก มนุษย์ปกติ สติเศร้า
ขลาดและเขลาตัวตนจนหม่นพร่า
มันเจ็บปวดรวดร้าวหนาวอุรา
ขออยู่อย่างคน บ้า หน้าไม่อาย
แม้หัวใจอ้างว้างจะร้างรัก
ได้รู้จักชิวิตถูกปลิดหาย
อยู่ในโลกของตนอันหม่นดาย
ที่เมามายหลายสิ่ง, อย่างจริงจัง
มีภาพลักษณ์ฟั่นเฟื่อนเหมือนคนบ้า
แต่ศรัทธาไหวเคลื่อนไปเตือนหวัง
หลบอยู่ในตัวตนบนภวังค์
ในโลกที่บ้าคลั่ง, ไม่ยั่งยืน!!
....................
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต