กาพย์ฉบัง ๑๖
อยู่อยู่ฉันก็คิดถึง ทำไม่ฉันจึง
คิดถึงเธอได้ขนาดนี้
ห่างเธอเพียงเสี้ยวนาที ต้องกลั่นคำกวี
บทนี้มาครวญถึงเธอ
เป็นอยู่อย่างนี้เสมอ เพียงครู่พบเจอ
เหมือนเธอมาเติมเต็มใจ
อยากมีเธอเคียงชิดใกล้ อย่างนี้ตลอดไป
เมื่อไรจะสมใจปอง
ได้เพียงแค่กลั่นแค่กรอง ถ้อยคำทำนอง
ร่ำร้องพร่ำเพ้อรำพัน
เมื่อไรนะเมื่อไรกัน ทั้งเธอและฉัน
จะร้องรำพันเพลงรัก
อยู่ด้วยกันจนประจักษ์ กอดกันแน่นนัก
ทั้งกายทั้งก่ายหัวใจ
ต้องเพ้ออีกนานแค่ไหน เมื่อเธอห่างไกล
เมื่อไรจะกลับมาเจอกัน
ฉันคิดวนเวียนแค่นั้น เมื่อพ้นผ่านวัน
ก็กลับวนคิดขึ้นใหม่
เป็นอยู่อย่างนี้เรื่อยไป ไม่รู้วันไหน
จะเลิกพร่ำเพ้อ...รำพัน ฯ
สุนัขรำพัน
๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๒
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
25 พฤศจิกายน 2024, 05:17:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เพียงเสี้ยวนาที (อ่าน 3984 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: