กลอน ๓ (มั้ง)
หลอกเล่นลิ้น
ดิ้นกลางดิ่ง
เจนว่าจริง
กลิ้งเกลื่อนลม
จัดวาจา
พล่าประสม
คัดแต่คม
ขมหลบคาย
รักเหลือล้น
ท้นมิถ่าย
ป้อจวบปลาย
ตายก็ตาม
พอสมพิศ
คิดยังขาม
เชยหมดชาม
งามก็ชัง
สาวเอ๋ยสาว
คราวสะพรั่ง
วัยระวัง
รั้งอารมณ์
หลงแต่รูป
สถูปปฐม
ใจก็จม
ยมพเยีย
สาวก็สิ้น
สินก็เสีย
คนเคยเคลีย
เรี่ยสำรอง ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๒๕.๐๘.๕๔