ยามรุ้งงาม ปรากฎ งดงามจิตต์
เนรมิต ลิขิตสร้าง จากสวรรค์
พิศดู เจ็ดสีแสง มหัศจรรย์
ราวกับฝัน วิจิตร ตระการตา
ละเอียดลออ มิอาจ ปรากฎได้
สายตามอง ทอดยาวไกล ในเวหา
เห็นรุ่งงาม อยู่ท่ามกลาง ท้องนภา
เพราะดวงตา เห็นแสง ระยะไกล
ไกลหรือใกล้ มีเฉดสี ที่กำหนด
มิอาจเสก ให้กบฎ เปลี่ยนสีได้
ราวกับคน ดั่งรุ้งงาม แสงสีใด
กี่วันคืน ก็ผ่านไป ก็เหมือนเดิม
หทัยกาญจน์