[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

รักเทอร์มากเขาใจใหม...................คุณ Nuanna2
เธอรักใคร กันหนา มารศรี
บอกได้ไหม อยากรู้ ผู้ โชคดี
ได้ไมตรี หยิบยื่น..อย่างชื่นมาน

"สุนันยา"

อยากนำคำ  แสนหวาน  มาเรียงร้อย
เป็นดอกสร้อย  ร้อยรัก  ถักประสาน
อยากจะเขียน  หนึ่งคำที่  เก็บมานาน
ว่ารักเธอ  ตลอดกาล  อยากบอกไป

แต่ส่วนลึก  ยังค้าน  คอยขัดแย้ง
ยังกลั้นแกล้ง  ทำกลักกลุ้ม  ให้หวั่นไหว
ทั้งที่รัก  มันมากจน  จะล้นใจ
ได้แต่เก็บ  เอาไว้  ไม่บอกเธอ

กี่ครั้งแล้ว  ที่ต้อง  ทนกล้ำกลืน
ยังคงฝืน  เก็บคำรัก  ไว้เสมอ
กี่ครั้งแล้ว  ที่ใจเจ็บ  เพราะพร่ำเพ้อ
ยามที่เจอ  ต้องแสแร้ง  ว่าเพื่อนกัน

ยิ่งใกล้กัน  เหมือนเรา  ยิ่งห่างไกล
อยู่เพียงใกล้  เหมือนลาร้าง  เส้นทางฝัน
ได้แต่เขียน  บทกลอน  ซ้อนรำพัน
ทุกทุกวัน  ใจทนเจ็บ  เก็บรักเรา

                                 with love"

ความรู้สึก  ลึกล้ำ เกินพร่ำเผย
เพราะว่าเคย  จึงอ้อน เขียนกลอนเหงา
กลอนรักหวาน ขานขับ ซึมซับเอา
ที่ใครเขา เรีงรื่น แอบชื่นชม

เขียนเมื่อไหร่ ก็คล้าย กลับกลายเศร้า
ไม่เหมือนเขา ใคนอื่น ชื่นสุขสม
กลอนของเรา มี่แต่ แพ้ระทม
เป็นยาขม ให้ฝืน ต้องกลืนกิน

อยากเขียนกลอน หวานหวาน เพื่อสานถัก
สายใยรัก เรียงร้อย คอยถวิล
ต้องหนาวเหน็บ เจ็บถ้อย ในรอยจินต์
น้ำตาริน ด้วยรัก ที่จากไป

คงได้แต่  แอบอ่าน กานท์อักษร
บทสุนทร ฉ่ำชื่น ที่ลื่นไหล
ของคนที่ มีรัก สลักใจ
เค้าเขียนไว้ แบบอ้อน...กลอนเบาเบา..


"สุนันยา"

รักเธอมากเข้าใจไหม ครับขออนุญาตแก้เลยนะ

พระอนงค์ลงทัณฑ์สวรรค์แกล้ง
ให้เธอแล้งรักสิ้นบิ่นเบนเฉา
เอื้อมคว้ารักประจักษ์เห็นว่าเป็นเงา
ของความเศร้ามาแทนแสนสุดทน

อยากเขียนกลอนอ้อนคำลำนำรัก
ต้องประจักษ์ความจริงสิ่งฉงน
ว่ารักแท้แค่ใกล้ไม่ไกลตน
ไยไม่สนใจบ้างระหว่างเรา

อิอิ 
~ตุลาทิตย์~

คำทะเล้น เอนเอียง สำเนียงไก่
มีแต่ได้ ใคร่รับ ทับถมเขา
จะรักษา ยาโรค โศกบรรเทา
คอยเป็นเงา เฝ้าวอน ออดอ้อนตาม

อรอนงค์ หลงกล ยลคำเลาะ
ใจจะเดาะ เพาะช้ำ ด้วยคำห่าม
ยังมีแมน แสนดี ที่พยายาม
เอื้อนเอ่ยถาม ความรัก ภักดีเธอ?

รพีกาญจน์ 59
อิอิ เช่นกัน