กลอนเราเขียน จากใจ ด้อยไพเราะ
อาจมีเยาะ จากใคร แกล้งไขสือ
ก็เราเขียน จากใจ ใช่จากมือ
ย่อมจะสื่อ จากใจ ข้างในตน
กลอนของเรา เราชี้ ว่าดีเลิศ
ก็ช่างเถิด ถึงใครว่า ไม่น่าสน
แต่เรากลับ รับซึ้ง ถึงกมล
ใครเขาบ่น ว่าห่วย สวยของเรา
มิใช่มือ อาชีพ เพียงรีบแต่ง
จึงผิดแผลง ไปนัก กับหลักเขา
อาจไม่เข้า ตาคน ก็ทนเอา
กลอนของคน งี่เง่า โปรดเข้าใจ
ก็คงมี บ้างมั้ง ที่ยังชอบ
ก็ขอขอบใจท่าน ทนอ่านไหว
กลอนไม่เพราะ เพราะว่า ข้าบ้าไง
ก็แต่งไป ตามประสา คนบ้ากลอน
อาจมีบ้าง ขัดใจ ในบางครั้ง
แต่ยังหวัง ผิดโทษ โปรดถ่ายถอน
อภัยกัน เถิดหนา ข้าขอวอน
แม้จะอ้อน บาทา ก็อย่าเคือง
ก็ขำขัน วันละนิด จิตสดใส
เครียดทำไม สมัยนี้ มีแต่เรื่อง
ทิ้งความทุกข์ กอบสุขเข้า เอาประเทือง(๑)
นิราศเยื้อง จากกลุ้ม มุมกวี
ก็คงมี เท่านี้ นะพี่น้อง
ที่อยากเรียก อยากร้อง นะน้องพี่
จะเคียดขึ้ง เพื่ออะไร ทำไมมี
ชีวิตนี้ ไม่ช้านัก จักวางวาย
ว่าหัวเราะ หนึ่งครั้ง ยั้งอายุ
ให้บรรลุ ขวบปี ถึงที่หมาย
ก็หัวเราะ ไปทุกวัน เพื่อกันตาย
แล้วสุดท้าย ไปอยูที่ ศรีธัญญา..เอย.
อาจมีเยาะ จากใคร แกล้งไขสือ
ก็เราเขียน จากใจ ใช่จากมือ
ย่อมจะสื่อ จากใจ ข้างในตน
กลอนของเรา เราชี้ ว่าดีเลิศ
ก็ช่างเถิด ถึงใครว่า ไม่น่าสน
แต่เรากลับ รับซึ้ง ถึงกมล
ใครเขาบ่น ว่าห่วย สวยของเรา
มิใช่มือ อาชีพ เพียงรีบแต่ง
จึงผิดแผลง ไปนัก กับหลักเขา
อาจไม่เข้า ตาคน ก็ทนเอา
กลอนของคน งี่เง่า โปรดเข้าใจ
ก็คงมี บ้างมั้ง ที่ยังชอบ
ก็ขอขอบใจท่าน ทนอ่านไหว
กลอนไม่เพราะ เพราะว่า ข้าบ้าไง
ก็แต่งไป ตามประสา คนบ้ากลอน
อาจมีบ้าง ขัดใจ ในบางครั้ง
แต่ยังหวัง ผิดโทษ โปรดถ่ายถอน
อภัยกัน เถิดหนา ข้าขอวอน
แม้จะอ้อน บาทา ก็อย่าเคือง
ก็ขำขัน วันละนิด จิตสดใส
เครียดทำไม สมัยนี้ มีแต่เรื่อง
ทิ้งความทุกข์ กอบสุขเข้า เอาประเทือง(๑)
นิราศเยื้อง จากกลุ้ม มุมกวี
ก็คงมี เท่านี้ นะพี่น้อง
ที่อยากเรียก อยากร้อง นะน้องพี่
จะเคียดขึ้ง เพื่ออะไร ทำไมมี
ชีวิตนี้ ไม่ช้านัก จักวางวาย
ว่าหัวเราะ หนึ่งครั้ง ยั้งอายุ
ให้บรรลุ ขวบปี ถึงที่หมาย
ก็หัวเราะ ไปทุกวัน เพื่อกันตาย
แล้วสุดท้าย ไปอยูที่ ศรีธัญญา..เอย.
ปล.ไม่ลงเอยจบไม่ได้
(๑)เอาประเทือง หมายถึงเอามาประเทืองสติปัญญา ไม่ใช่เอาคนชื่อประเทือง