แดงเรื่อเรื่อสองพุ่มปทุมถัน
งามสุดสรรสร้างสุขพิศทุกหน
กลมดั่งกลึงเกินกล่าวคราวประพนธ์
เธอคือคนหรือว่านางฟ้าแปลง
อรชรอ้อนแอ้นแสนน่ากอด
พิศตลอดเนื้อตัวทั่วทุกแห่ง
เนื้อคงนุ่มละไมไม่คลางแคลง
อุ่นกว่าแสงแดดอุ่นละมุนมือ
เธอมั่นใจในร่างงามอย่างนี้
จึงกล้าที่อวดโอ่โขว์ไว้ชื่อ
ได้ประกบปากบางคงครางฮือ
ใบหน้าหรือแสนงามสามโลกอาย
ท่อนบนยังยากเมินเกินกล่าวอ้าง
เห็นท่อนล่างของอนงค์คงใจหาย
เธอก็คงสงสารมานผู้ชาย
เกรงหัวใจจะวายจึงห้ามมอง
ดาว อาชาไนย
งามสุดสรรสร้างสุขพิศทุกหน
กลมดั่งกลึงเกินกล่าวคราวประพนธ์
เธอคือคนหรือว่านางฟ้าแปลง
อรชรอ้อนแอ้นแสนน่ากอด
พิศตลอดเนื้อตัวทั่วทุกแห่ง
เนื้อคงนุ่มละไมไม่คลางแคลง
อุ่นกว่าแสงแดดอุ่นละมุนมือ
เธอมั่นใจในร่างงามอย่างนี้
จึงกล้าที่อวดโอ่โขว์ไว้ชื่อ
ได้ประกบปากบางคงครางฮือ
ใบหน้าหรือแสนงามสามโลกอาย
ท่อนบนยังยากเมินเกินกล่าวอ้าง
เห็นท่อนล่างของอนงค์คงใจหาย
เธอก็คงสงสารมานผู้ชาย
เกรงหัวใจจะวายจึงห้ามมอง
ดาว อาชาไนย