ได้เป็นคนคั่นเวลา..เมื่อยามเธอเหงา
ช่วงเวลาที่เธอเศร้า...ไม่รู้เค้าอยู่ไหน
ไม่เคยถาม..เพราะลึกๆ..เผลอปลื้มใจ
ฉันได้อยู่เคียงใกล้...ให้เธอได้...อุ่นอุรา
รู้ทั้งรู้... ..สายตาเธอ..มีเพียงเขา
ยามเธอเหงาๆ..เท่านั้น..ที่เรียกหา
เธออาจไม่คิดว่า..เป็นการคั่นเวลา
เจตนา...แค่อยากระบายให้ใครฟัง..
ใครคนนั้น......คือฉัน...ใช่ไหม...
ที่ได้รับรู้..ความร้าวรานใจ..ของเธอทุกครั้ง
ฉันควรภูมิใจ..หรือเสียใจ..ที่ได้รับฟัง
หรือนี่คือพลัง..รักที่ฉันแอบมีให้...คล้องใจเธอ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
