๑
๏ อันหนึ่งมนุษย์นั้น น่าระอา
มองโลกเพียงนัยน์ตา พิศได้
ทุกสิ่งตีราคา ถูกผิด
ด้วยคิดด้วยนึกไว้ ว่าข้าอาจอง ฯ
๒
๏ โอ้ย! กู ในที่นี้ ใหญ่ยักษ์
สูงสง่าด้วยรูปลักษณ์ แกร่งกล้า
มีคุณค่าประจักษ์ ทั่วโลก
กูเก่งเบ่งคับฟ้า อวดอ้างสรรพคุณ ฯ
๓
๏ มึงฟังกูสิเฮ้ย ต้องฟัง
กูเปี่ยมด้วยพลัง เลิศล้ำ
ให้น้ำร่วมประดัง เจ็ดสมุทร
ยังมิเคียงคู่ค้ำ เทียบน้ำลายกู ฯ
๔
๏ เฮ้อ มนุษย์...นี่ล่ะล้วน มนุษย์
อตฺต แห่งพระพุทธ แน่แท้
ตัวกูเก่งที่สุด กูเก่ง
ฝังลึกจนยากแก้ พ่ายแพ้ภัยตน ๚ะ๛
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 02:20:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: มนุษย์ นี่ล่ะมนุษย์! (อ่าน 3089 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: