จ้องเจรียงคำค้อมน้อมศีรษะ
คารวะกวีศรีอักษร
ผู้ประสิทธิวิทยาอย่างอาทร
ณ สถานบวรบ้านกลอนไทย
อันกิริยามารยาทอันอาจแย่
ขอน้อมรับปรับแปรเพื่อแก้ไข
อันถ้อยพจน์บทประพันธ์ฟาดฟันใคร
ขออภัยน้อมรับไปปรับปรุง
อันว่าความประทับใจในน้ำจิต
จะหาไหนเนรมิตอย่างหมายมุ่ง
ก็หาเทียบเปรียบพรกลอนจรุง
อันหอมฟุ้งจับจิตมิตรบ้านเรา
เจรียงคำขอบคุณจากอุ่นอก
ใส่พานยกตอบแทนทบแสนเท่า
ประดุจพรอุดมแผ่ร่มเงา
ทั้งปัดเป่าคลุมห่มให้ร่มเย็น
ขอพรอันประเสริฐประสิทธิ์ประสาท
กดพินาศสิ้นยุคแห่งทุกข์เข็ญ
สุขสงบสว่างดั่งเดือนเพ็ญ
โปรดจงเป็นทั่วถ้วนทุกท่านเทอญ
สุดซาบซึ้งคำพรทุกกลอนกลั่น
ยิ่งกว่าของกำนัลอันสุดเดิ้ล
จะแนบใส่ใจจ้องกองพะเนิน
ด้วยซึ้งใจเหลือเกินคุณคุณที่รัก
ขอบพระคุณมิตรสหายทุกทุกท่าน ณ ที่นี้และที่ระลึกถึง
บางท่านอาจมิเคยสนทนาเป็นการส่วนตัวก็มิได้หมายความ
เป็นอื่นใด..แต่น้อมรับด้วยความที่เวลาอาจไม่ประสานกัน
ขอบพระคุณทุกความปรารถนาดี..พี่ๆน้องๆ อาจารย์พี่ทุกท่าน
ขอจงเจริญทุกท่านครับ
จากใจ
อาร์ตี้ (จ้อง เจรียงคำ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
