กระจกส่องให้มองเห็น
ว่าที่เป็นนี้คือฉัน
ว่าที่เห็นนี้คือมัน
แม้เหมันต์และจันทร์เพ็ญ
กระจกส่องไฟแต่ไม้ร้อน
สะท้อนน้ำแต่ไม่เย็น
เห็นทุกสิ่งแต่ไม่เป็น
ยากเข็ญสุขสันต์ก็ไม่เลือก
กระจกฉันคือกระจกใส
มองข้างในทะลุเปลือก
ปล่อยวางหนักแน่นเหมือนเทือก
คลายปมเชือกในทวิลักษณ์
กระจกใจส่องทุกอย่าง
แต่วางทุกสิ่งด้วยรัก
เพราะเดินตามวิถีมรรค
เว้นวรรครักในความว่าง
ว่าที่เป็นนี้คือฉัน
ว่าที่เห็นนี้คือมัน
แม้เหมันต์และจันทร์เพ็ญ
กระจกส่องไฟแต่ไม้ร้อน
สะท้อนน้ำแต่ไม่เย็น
เห็นทุกสิ่งแต่ไม่เป็น
ยากเข็ญสุขสันต์ก็ไม่เลือก
กระจกฉันคือกระจกใส
มองข้างในทะลุเปลือก
ปล่อยวางหนักแน่นเหมือนเทือก
คลายปมเชือกในทวิลักษณ์
กระจกใจส่องทุกอย่าง
แต่วางทุกสิ่งด้วยรัก
เพราะเดินตามวิถีมรรค
เว้นวรรครักในความว่าง