พักชมดาวชั่วคู่รอตรู่เช้า
ขอหลบเงาเศร้าเศร้าบนไม้ขอน
ของศาลาพักใจในดงดอน
หลบแสงไฟนีออนเฝ้ามองดาว
สัมผัสเสียงกระดิ่งลมชมน้ำค้าง
กอดหมอกบางจางจางท่ามกลางหาว
เงี่ยหูฟังหริ่งลมระงมกราว
ชมพริบพราววาวแสงของราตรี
โน่นใบยางกลางร่อนออกฟ้อนร่าย
ขับแสงส่องประกายพร่างพรายสี
กับน้ำค้างวาวเพชรเก็จมณี
ชวนฤดีนี้ชื่นอยากตื่นมอง
ขอหลบเงาเศร้าเศร้าบนไม้ขอน
ของศาลาพักใจในดงดอน
หลบแสงไฟนีออนเฝ้ามองดาว
สัมผัสเสียงกระดิ่งลมชมน้ำค้าง
กอดหมอกบางจางจางท่ามกลางหาว
เงี่ยหูฟังหริ่งลมระงมกราว
ชมพริบพราววาวแสงของราตรี
โน่นใบยางกลางร่อนออกฟ้อนร่าย
ขับแสงส่องประกายพร่างพรายสี
กับน้ำค้างวาวเพชรเก็จมณี
ชวนฤดีนี้ชื่นอยากตื่นมอง
คนทางนี้มองเดือนที่เกลื่อนฟ้า
กระทบสายธาราเหมือนคูณสอง
ท่ามแขไขดารดาษหาดป่าตอง
เห็นคู่ครองเดินเคียงคิดเพียงเรา
น่าจะมีเธออยู่...ได้ดูด้วย
เพื่อจะช่วยส่งข่าวถึงดาวเสาร์
ขอวงแหวนสักวงให้นงเยาว์
เพลงเบาเบาอธิษฐานผ่านหัวใจ
แผ่วสัมผัสเพลงผ่านซ่านกระซิบ
ท่ามดวงดาวระยิบพริบฟ้าใส
แว่วใครหนึ่งห่วงหาหฤทัย
มาดหมายไว้ใจนี้ที่เฝ้ารอ
ไม่เอาแหวนหรอกฉันไม่เอาแหวน
แค่เพียงรักหนักแน่นนะที่ขอ
มีใจให้แก่กันเท่านั้นพอ
วานลมหนอต่อข้อความส่งถึงเธอ