ความสุขสันต์หรรษาคงลาลับ
ไม่หวนกลับเช่นกาลเกินต้านไหว
ทุกข์และสุขย่อมระคนปะปนไป
แล้วแต่ใครได้สมอารมณ์ปอง
คนเคยรัก ทักกัน วันละนิด
เถอะแม้คิดปันใจไปเป็นสอง
จะยอมรับรู้เห็นตกเป็นรอง
ขอเพียงมองฉันบ้างในบางครั้ง
ในวันเรารู้จักเคยมักคุ้น
ไมตรีกรุ่นอุ่นไอเคยได้หวัง
ว่าสองใจได้ร่วมรวมพลัง
เธอกลับฝังหัวใจฉันไปแล้ว....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
