ฟ้ามืดมัวหัวใจใยหม่นหมอง
ยามเหม่อมองท้องฟ้าคราโศกเศร้า
ฟ้ามืดมัวทั่วทิศคล้ายจิตเรา
พิษความเหงาที่เผชิญเกินทานทน
อยากหยุดพักรักช้ำทำหนักหนา
ยังศาลาอาศัยคลายสับสน
ขอลาไกลอดสูจากผู้คน
หยุดดิ้นรนปราถนาเธอมาครอง
ขอยอมแพ้แด่เขาเรายอมเศร้า
หากว่าเขาครองใจในทุกห้อง
มิอาจสู้ดูหน้าถ้าเป็นรอง
ตำแหน่งสองหมองหม่นทนช้ำใจ
ขอเอนกายพักพิงสิ่งหม่นหมอง
ขอจับจองศาลาหาสิ่งใหม่
ด้วยอาพับอับจนหนทางไป
ร้าวทรวงในโศกศัลย์ฉันเดียวดาย
ธารน้ำตาผิดหวังหลั่งรินล้น
ไหลเอ่อท้นท่วมใจไม่ขาดสาย
อนุสรณ์ความช้ำจำมิคลาย
ร้องไห้สลายผิดหวังเพียงครั้งเดียว
ฝากฝันร้ายกายช้ำกระหน่ำถม
ฝากรักขมหมองไหม้เขาไม่เหลียว
ใจเหว่ว้าเดียวดายรักคลายเกียว
แตกเป็นเสี้ยวฝากไว้ในศาลา
---สะเลเต---
ยามเหม่อมองท้องฟ้าคราโศกเศร้า
ฟ้ามืดมัวทั่วทิศคล้ายจิตเรา
พิษความเหงาที่เผชิญเกินทานทน
อยากหยุดพักรักช้ำทำหนักหนา
ยังศาลาอาศัยคลายสับสน
ขอลาไกลอดสูจากผู้คน
หยุดดิ้นรนปราถนาเธอมาครอง
ขอยอมแพ้แด่เขาเรายอมเศร้า
หากว่าเขาครองใจในทุกห้อง
มิอาจสู้ดูหน้าถ้าเป็นรอง
ตำแหน่งสองหมองหม่นทนช้ำใจ
ขอเอนกายพักพิงสิ่งหม่นหมอง
ขอจับจองศาลาหาสิ่งใหม่
ด้วยอาพับอับจนหนทางไป
ร้าวทรวงในโศกศัลย์ฉันเดียวดาย
ธารน้ำตาผิดหวังหลั่งรินล้น
ไหลเอ่อท้นท่วมใจไม่ขาดสาย
อนุสรณ์ความช้ำจำมิคลาย
ร้องไห้สลายผิดหวังเพียงครั้งเดียว
ฝากฝันร้ายกายช้ำกระหน่ำถม
ฝากรักขมหมองไหม้เขาไม่เหลียว
ใจเหว่ว้าเดียวดายรักคลายเกียว
แตกเป็นเสี้ยวฝากไว้ในศาลา
---สะเลเต---