บรรยากาศหวาดกลัวสลัวหลอก
ปนความชอกแสนช้ำสาดย่ำหยาม
ลมกรรโชกแรงล้นพร้อมหม่นตาม
เป็นเสี้ยนหนามหยามใจให้บั่นทอน
อกเพพังตั้งท่าหาที่พึ่ง
กลับถูกดึงให้หวั่นถึงขั้นหลอน
กายสัมผัสหยาดเย็นกลับเป็นร้อน
มิอาจผ่อนผิวใจให้เย็นลง
มองน้ำไหลไหล่ทางเหมือนล้างเศษ
หลายสาเหตุขุ่นมัวกลั้วดินผง
อาจเหมือนอกตกแอ่งถูกแช่งชง
ให้มั่นคงเพียงคราว...ปวดร้าวนั้น
ง่าส์ง่วงอ่ะ
ปนความชอกแสนช้ำสาดย่ำหยาม
ลมกรรโชกแรงล้นพร้อมหม่นตาม
เป็นเสี้ยนหนามหยามใจให้บั่นทอน
อกเพพังตั้งท่าหาที่พึ่ง
กลับถูกดึงให้หวั่นถึงขั้นหลอน
กายสัมผัสหยาดเย็นกลับเป็นร้อน
มิอาจผ่อนผิวใจให้เย็นลง
มองน้ำไหลไหล่ทางเหมือนล้างเศษ
หลายสาเหตุขุ่นมัวกลั้วดินผง
อาจเหมือนอกตกแอ่งถูกแช่งชง
ให้มั่นคงเพียงคราว...ปวดร้าวนั้น
ง่าส์ง่วงอ่ะ
บรรยากาศรอบข้างที่ปรากฏ
มันยังพาใจท้อทดให้อ่อนไหว
ลมแรงแรงที่โบกพัดกลับต้องใจ
เหมือนมันหนาวอยู่ข้างในให้จำทน
มองฟ้ามืดครึ้มบรรยากาศ
พาใจหวาดกลัวเกรงเพลงสายฝน
เพราะยิ่งฟังมันก็ยิ่งวกวน
ความสับสนเพิ่มในจิตทำพิษทรวง
หรือฟ้าเห็นเราเหงาจึงกลั่นแกล้ง
หรือฟ้าแสร้งสาดเททิพย์จากแดนทรวง
ให้กระหน่ำใจที่เหงาทุกทุกดวง
น้ำตาร่วง เพราะฝนฟ้ามิปราณี
with love"