เธอคือสายลมที่หวังดี
แต่ท่าทีสะอื้นในคืนค่ำ
เจ็บอะไรมากไหม? หรือใครทำ
จึ่งดายเดียวเพ้อพร่ำ, ระกำกลืน
ฉันก็แค่คนผ่านมา
หอบศรัทธาไกลลิบมาหยิบยื่น
พร้อมความหวังยังปลุกให้ลุกยืน
หายสะอื้นหรือยัง, ความหวังดี
เจ็บ นะ !
เธอคงจะ เจ็บมากจนอยากหนี
น้ำตาไหลเป็นทางอย่างทุกที
เหมือนโลกนี้โรยริน, แทบสิ้นใจ
อย่าลืมสิ! ว่าเธอคือสายลม
นั่งจ่อมจมร้องไห้คงไม่ไหว
ความหวังดีสุดท้ายไม่หายไป
ยังสดใสสว่าง, ไม่ห่างเธอ!
....................
ขอบคุณคน ที่ผ่านมา ท้าทักทาย
คนธรรมดา มากหญิงชาย คลายแสงส่ง
มองที่ฉัน เข้าใจฉัน วันปลดปลง
แต่ฉันคง ทำได้แค่ แคร์หวังดี
วันนี้เจ็บ สุดกรีด มาหวีดร้อง
ด้วยใจหมอง ถูกฟ้องย่ำ ให้กร้ำหนี
ฉันคนเลว เหลวแหลก แยกทางดี
เขาคนดี เลยส่งสาป ฉันราบดิน
ไม่รู้ตัว ไปกลั้วผิด คิดไม่ออก
สุดช้ำชอก ระรอกคลื่น สุดกลืนได้
ขอความดี ที่ดีอยู่ จรุงใจ
ทานไม่ไหว จึงต้องคลาย ด้วยลายกลอน
ครูคนผิด คนคิดแคร์ แค่ความคิด
สนุกจิต ฤทธิ์รัน หมั่นใส่ขอน
ให้ไฟลุก ปลุกไอร้อน ให้บั่นทอน
ขอพักผ่อน มานอนตาย ที่ไร้เงา
ขอหมกตัว ในความมืด หนืดความเศร้า
จะพัดเบา เพื่อเอาตัว ออกจากเขา
ลัดเลาะเงียบ เทียบเคียง เยี่ยงย่องเบา
กลัวใจเขา พลอยรู้เข้า คงเว้าวอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
