เธอคือสายลมที่หวังดี
แต่ท่าทีสะอื้นในคืนค่ำ
เจ็บอะไรมากไหม? หรือใครทำ
จึ่งดายเดียวเพ้อพร่ำ, ระกำกลืน
ฉันก็แค่คนผ่านมา
หอบศรัทธาไกลลิบมาหยิบยื่น
พร้อมความหวังยังปลุกให้ลุกยืน
หายสะอื้นหรือยัง, ความหวังดี
เจ็บ นะ !
เธอคงจะ เจ็บมากจนอยากหนี
น้ำตาไหลเป็นทางอย่างทุกที
เหมือนโลกนี้โรยริน, แทบสิ้นใจ
อย่าลืมสิ! ว่าเธอคือสายลม
นั่งจ่อมจมร้องไห้คงไม่ไหว
ความหวังดีสุดท้ายไม่หายไป
ยังสดใสสว่าง, ไม่ห่างเธอ!
....................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
