...ตากน้ำตา...
...อัสสุชลหล่นร่วงเย้ยพวงแก้ม
กำสรวลแย้มแซมปนคนหม่นหมอง
เสียงสะอื้นคืนร้าวน้าวทำนอง
บรรเลงซ้องครองช้ำกระหน่ำมา
...บทพิสูจน์รักแท้แพ้ทางกั้น
ระยะฝันปิดตายตะกายหา
ทุกบทฉากระหว่างเราเงาติดตา
แนบอุรายังมิคลายมลายจาง
...หวังจะลืมคืนเก่าที่เฝ้าติด
เนรมิตทุกข์ใดขอไกลห่าง
สิ่งพิลาสเพริศแพร้วเป็นแนวทาง
อรุณสางกลางห้วง...อย่าทวงคืน
...ใจมันหมดปัญญามาเหนี่ยวรั้ง
หมดพลังจะเดินต่อท้อเกินฝืน
บนเส้นทางที่วาดไว้ไร้ใครยืน
กี่วันตื่นยังเห็นภาพมาฉาบทา
...หวังเหลือเกินเดินผ่านม่านความเศร้า
ให้บางเบาจางทุกข์สุขสรรหา
ขอนำฝากฉากรักพักดารา
ดับมายาที่ล่อทรวงเผาดวงใจ
...ณ วันนี้จะสะบัดปัดน้ำเนตร
ออกนอกเขตแดนเนาเงาหวั่นไหว
ขอแสงแดดแผดเผาปัดเป่าไป
ตากน้ำตาที่รินไหล...ไกลจากเรา...
ตะวันฉาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
