จำจากทั้งที่ใจไม่ยอมจาก
เป็นการยากเพียงไรหัวใจเอ๋ย
อยู่ก็เหงาเศร้าเหลือข่มอดชมเชย
หนุนเขนยแทนแขนแสนทุกข์กาย
รอยมลทินพ้นเพื่อเหลือรอยเจ็บ
รอยจะเก็บกลางใจไม่มีหาย
ลาทั้งรักภักดีไม่มีคลาย
รักสุดท้ายของฉันนั้นคือเธอ
ดาว อาชาไนย
เป็นการยากเพียงไรหัวใจเอ๋ย
อยู่ก็เหงาเศร้าเหลือข่มอดชมเชย
หนุนเขนยแทนแขนแสนทุกข์กาย
รอยมลทินพ้นเพื่อเหลือรอยเจ็บ
รอยจะเก็บกลางใจไม่มีหาย
ลาทั้งรักภักดีไม่มีคลาย
รักสุดท้ายของฉันนั้นคือเธอ
ดาว อาชาไนย
จำจากไปใจจากลำบากนัก
ด้วยยังรักเขาอยู่รู้เสมอ
แม้จากไปไกลล้าหาไม่เจอ
ใจยังเพ้อถึงเขาใจเจ้ากรรม
รู้ไม่ดีมีใจไปใฝ่รัก
น่าเกลียดนักหนอใจไปถลำ
เป็นรักซ้อนซ่อนไว้ให้ใจช้ำ
จึงต้องจำใจจากด้วยยากใจ
๑๑เรยา๑๑
ขอขอบพระคุณ คุณพี่ดาว อาชาไนยมากๆนะคะที่มาเยือนในกระทู้ของเรยา เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
