~“หอมใดเล่าเท่าหอมดอมดอกไม้”~
หอม..เอยหอม หอมหวล มวลกิเลส
ใด..พิจเหตุ เพศเคราะห์ ว่าเหมาะสม
เล่า..กระพือ ถือกระพรวน น่าชวนชม
เท่า..ใดถม ปมใจ ไม่เคยพอ
หอม..หักหาญ หวานหักขื่น ยังฝืนดิ้น
ดอม..ผิดกลิ่น ลิ้นร้อน ยังวอนขอ
ดอก..เบี้ยบาป หาบร่วม เทท่วมคอ
ไม้..ทุกข์ถ่อ ค้ำชัก หักล้มลง
O
หอม..เอยหอม หอมธรรม นำกระจ่าง
ใด..ชะล้าง วางทิ้ง สิ่งลุ่มหลง
เล่า..เรียนเจ็บ เก็บคิด จิตซื่อตรง
เท่า..ประสงค์ คงยืน พื้นสามัญ
หอม..ห่างหาย วายรส ปลดสละ
ดอม..ราคะ ด้วยสติ ดำริขันธ์
ดอก..ทรัพย์สิบ หยิบร้อย คอยล้านพัน
ไม้..โลงเก่า เท่านั้น...ที่ได้ครอง
O
ขออนุญาต ใช้หัวข้อเก่านะครับ เนื่องจากท่าน รพีกาญจน์ 59 ท่านไม่ได้ตั้งหัวข้อไว้ให้ อิอิ
หัวข้อต่อไป"กิน อยู่ พอ เพียง พอ เลี้ยง ตัว ตน " ขอบคุณมากครับๆ
บอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
