กลอนของใครไม่รู้ดูกรุ้มกริ่ม
อ่านแล้วยิ้มไม่หยุดสุดหัวร่อ
เทียบกับกลอนของ ทำ(มะดา) กำมะลอ
โถ! กลอนพ่อ แน่นัก, ประจักษ์ตา
ไม่มีเหตุเลศนัยปลอดภัยล่ะ
กลอนพ่อจะคมคำล้ำคุณค่า
ใช่แค่เพียงลำนำธรรมดา
ชื่นชีวาทุกตอน, จนอ่อนใจ
หลงดื่มด่ำจินตนาความสามารถ
จนไม่อาจหลบตามาปราศรัย
กลอนของพ่อ ควายเฒ่า ลำเนาไพร
ผสานไปในจิต, คิดเชิดชู.
...................
ด้วยจิตคารวะครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
