.jpg)
ฝนรินหลั่งพร่างพรมประโลมพลิ้ว
ละอองปลิวลิ่วผ่านชานขนำ
นั่งมองเหม่อเพ้อหวนเฝ้าครวญคำ
ดั่งใครพร่ำจำจองสี่ห้องใจ
มีเพียงเงาเคล้าคลอหยอกล้อเล่น
ยะเยียบเย็นเร้นอกสะทกไหว
ความเหงารุมสุมซ้อนซ่อนฤทัย
ช่างกระไรไยเราซบเงาดาย
ไม่รู้ใจ
ละอองปลิวลิ่วผ่านชานขนำ
นั่งมองเหม่อเพ้อหวนเฝ้าครวญคำ
ดั่งใครพร่ำจำจองสี่ห้องใจ
มีเพียงเงาเคล้าคลอหยอกล้อเล่น
ยะเยียบเย็นเร้นอกสะทกไหว
ความเหงารุมสุมซ้อนซ่อนฤทัย
ช่างกระไรไยเราซบเงาดาย
ไม่รู้ใจ
ใช่เพียงเธอคนเดียวที่นั่งเหงา
ยังมีฉันทอดเงามองสายฝน
หนาวเหลือเกินอ่อนไหวสุดจะทน
มันปะปนวนในจิตคิดไปมา
ใยสายฝนจึกแกล้งไม่หยุดหย่อน
ใจอ้อนวอนอย่างไรไม่เรียกหา
รอนิ่งนับมองเข็มนาฬิกา
มองนภาที่ยังครึ้ม ..ซึมในใจ
with love"
ยังมีฉันทอดเงามองสายฝน
หนาวเหลือเกินอ่อนไหวสุดจะทน
มันปะปนวนในจิตคิดไปมา
ใยสายฝนจึกแกล้งไม่หยุดหย่อน
ใจอ้อนวอนอย่างไรไม่เรียกหา
รอนิ่งนับมองเข็มนาฬิกา
มองนภาที่ยังครึ้ม ..ซึมในใจ
with love"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
