[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ช่ออักษราลี]

ดอกไม้ในโลกมืด

ร้อยพันหมื่นดื่นบุปผาระดาโลก.
เพียงสักแผ่วลมโศกมาโยกไหว
ก็ปลิดปลิวลิ่วออกทั้งดอกใบ
และคว้างขวัญเพียงใดใครจะรู้

จึงต้องปลูกเลี้ยงไว้ให้ถนอม
ดอกจักหอมแย้มบานสราญอยู่
รดน้ำใจพรวนเมตตาพาเอ็นดู
เติมปุ๋ยรักให้กลีบชูสู่แสงดาว

มวลดอกไม้ผลิใหม่ในวันนี้
บริสุทธิ์ทุกที่ด้วยสีขาว
หยาดน้ำค้างทิพย์หยดรดใจพราว
หยาดความรักทุกคราวไม่เว้นวัน

แต่...ดอกไม้ในโลกมืดชืดและหนาว
หลุบกลีบกับฝันร้าวทุกคราวฝัน
ยามตื่นคอยหาดาวสักเงาจันทร์
มีแต่เพียง  ปืน  ควัน  ระเบิด ไฟ

รอสักหนึ่งผีเสื้อมาเพื่อปลด
ออกจากฝันรันทดอาจสดใส
นำตะวันแย้มดอกออกไฉไล
ปวงบุปผาชายแดนใต้ได้เบ่งบาน

โน่น! ผีเสื้อกำจรว่อนลงแล้ว
ยินเสียงแว่วเพลงปรารถนามาขับขาน
ว่ามวลปีกแห่งเมตตาจะเบิกกาล
ก่อนลมปราณดอกไม้ดับกับไฟปืน

ณ ทิวทุ่งตะวันอันแสนไกล
มีดอกไม้ดอกใหม่ในดินผืน
ยืนหยัดกลางบุปผางามท่ามวันคืน
ด้วยน้ำใจดาษดื่นทั่วพื้นดิน

...........................

ตีพิมพ์หนังสือวิทยาจารย์  ฉบับเดือนสิงหาคม 2554