......น้องน้ำข้าว...
แต่งไม่เก่งไม่รู้จะทำได้ไหม
บอกยังไงเริ่มต้นยังตรงไหนหนา
เอาเป็นว่าชื่อน้ำข้าวดังกล่าวมา
ส่วนหน้าตาไม่ต้องพูดไม่มีดี
อยู่เมืองหลวงเมืองใหญ่สมัยก่อน
ฝึกแต่งกลอนมาแต่เด็กเป็นวิถี
ทั้งชีวิตมีแต่กลอนกับดนตรี
ฝีมือไม่ค่อยดีแต่มีใจ
......รักการ "อ่าน "...จารให้สัมผัส...พร้อมจัดเสียง
...หมั่นเรียบเรียง..ศัพท์..ทุกคำ..ย้ำจดอย่าอดสู
...ผิดเมื่อใด...แก้ไขพลัน..เพราะ...นั่นคือ."ครู"
...ความไฝ่รู้....คือ"ไฟ"..เคี่ยวให้เชี่ยวชาญ
......ส่วนพักตรายังไม่งามในยามนี้
...จิตใจดี...จะพราวพิมพ์เมื่อ..ยิ้มหวาน
...เมื่อเติบใหญ่วัยจะส่งสู่ทรงสคราญ
...ได้เลื่องขานว่าเกลากลมสมอิสตรี
......สูงวัยขึ้นแล้วจะงามเองค่ะ