พ่อเห็นลูกว่างนักจึงชักชวน
นำเข้าสวนตกแต่งดัดแปลงใหม่
เพื่อเพาะปลูกฟักแฟงแตงร่มใบ
แต่ทั่วไปรกหญ้าหนามากมาย
สั่งให้ลูกถอนหญ้าในแปลงหนึ่ง
เจ้าหนูดึงทีละต้นจนเสร็จสาย
พ่อสั่งนั่งร่มเงาเข้าพักกาย
แก้กระหายดื่มน้ำที่นำมา
ครู่หนึ่งพ่อสั่งใหม่ไปอีกแปลง
ไม่เสแสร้งจอบให้ไปถางหญ้า
ลูกชายทำเสร็จก่อนค่อนเวลา
ยังพูดจาถามพ่อต่อเนื่องกัน
ใช้จอบถากเร็วดีนี่นะพ่อ
ไฉนขอให้ถอนในตอนนั่น
หากจอบถากเสร็จแน่แค่ครึ่งวัน
ที่เหลือนั้นทำอื่นดาษดื่นไป
หนึ่งอาทิตย์มาดูรู้เรื่องสวน
สองแปลงล้วนสองอย่างเห็นต่างได้
แปลงหนึ่งเขียวชอุ่มพุ่มยอดใบ
อีกแปลงไม่มีเลยเคยถอนมัน
จึงถามพ่อไหงเห็นเป็นเช่นนี้
ผมรู้ดีถอนถากจากมือฉัน
พ่ออธิบายให้ฟังความต่างกัน
แปลงถอนนั้นถอนทั้งรากและทั้งโคน
ส่วนที่ถากจากหายแค่ปลายกอ
ยังมีหน่อคงไว้ไม่ถูกโค่น
จึงแตกยอดออกใบไหวเอนโอน
ยิ่งมาโดนความชื้นฟื้นเผ่าพันธุ์
เปรียบแก้ปัญหามีที่ปลายเหตุ
แต่ขอบเขตไม่หมดหายที่ปลายนั่น
ไม่นานนักเผชิญหน้ามาประจัน
มิมีวันสิ้นหนาหญ้าเหลือกอ
หากแก้ต้นเหตุมีที่เกิดรู้
แม้ยากอยู่กำจัดไปไม่เหลือหลอ
ปัญหานั้นหมดไปไม่เกินรอ
ฟังคำพ่อกับแปลงหญ้าปัญญามี.
นพ
21 ส.ค.54
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
