น่าเห็นใจในรักจำหักจิต
หนอชีวิตรักคี่มักมีเก้อ
หากรักคู่อยู่ดีได้หากได้เจอ
เจ็บเสมอหากรักไปไม่ลงตัว
น่าสงสารคนกลางระหว่างรัก
คนหนึ่งจักเอาใจให้ถ้วนทั่ว
อีกคนหนึ่งก็รักมักเมามัว
แต่ก็กลัวมลทินเกาะกินใจ
พอเธอจากพรากห่างอ้างว้างจิต
สุดจะคิดรั้งฉุดหยุดเธอได้
เพราะเธอเจ็บเหน็บหนาวร้าวหทัย
จำจากไกลทั้งที่มีรักเต็ม
สล่าผิน