Re: "..เพราะฉันเป็นมนุษย์…จึงมีจุดที่อ่อนไหว.."
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
25 พฤศจิกายน 2024, 02:27:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: "..เพราะฉันเป็นมนุษย์…จึงมีจุดที่อ่อนไหว.."  (อ่าน 4088 ครั้ง)
ภู กวินท์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 364
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 383


สนสามใบ กับใครหลายคน


« เมื่อ: 21 สิงหาคม 2011, 11:19:AM »





ในความเป็นมนุษย์…สุดที่รัก
ได้รู้ซึ้งประจักษ์ รักหนักหนา
ได้สะอื้น คืนค่ำและ น้ำตา
ได้เวลาต้องจบ,  การพบเจอ

ในความเป็นมนุษย์…สุดที่รัก
มีภาพลักษณ์ ดี-ร้าย คล้ายเสนอ
บางครั้งบ้า บางครั้งสุข บางครั้งเบลอ
บางครั้งเพ้อ ยิ่งนัก,  เกินทักทาย

ในความเป็นมนุษย์…สุดที่รัก
มันยากนักทักถามตามความหมาย
เพราะเธออยู่เบื้องบนไม่หม่นดาย
จำแลงกายเย้าหยอก,  เพื่อหลอกกัน

ในความเป็นมนุษย์…สุดที่รัก
ทุกคนมักเดียวดายมาหลายฝัน
วิ่งออกห่างต่างแย่งไม่แบ่งปัน
ถึงกระนั้นฉันก็ยังอยาก,  เป็นมนุษย์!

เธอไม่ใช่มนุษย์…สุดที่รัก
เพราะเธอจักเป็นนางฟ้าศรัทธาสุด
หรือซาตานมาข่มโลกสมมุติ
ฉันสะดุดความฝัน,  จนฟั่นเฟือน!!

...........................

 น้อยใจแล้วด้วย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Music, ช่วงนี้ไม่ว่าง, เมฆา..., --ณัชชา--, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s