ในความเป็นมนุษย์ สุดที่รัก
ได้รู้ซึ้งประจักษ์ รักหนักหนา
ได้สะอื้น คืนค่ำและ น้ำตา
ได้เวลาต้องจบ, การพบเจอ
ในความเป็นมนุษย์ สุดที่รัก
มีภาพลักษณ์ ดี-ร้าย คล้ายเสนอ
บางครั้งบ้า บางครั้งสุข บางครั้งเบลอ
บางครั้งเพ้อ ยิ่งนัก, เกินทักทาย
ในความเป็นมนุษย์ สุดที่รัก
มันยากนักทักถามตามความหมาย
เพราะเธออยู่เบื้องบนไม่หม่นดาย
จำแลงกายเย้าหยอก, เพื่อหลอกกัน
ในความเป็นมนุษย์ สุดที่รัก
ทุกคนมักเดียวดายมาหลายฝัน
วิ่งออกห่างต่างแย่งไม่แบ่งปัน
ถึงกระนั้นฉันก็ยังอยาก, เป็นมนุษย์!
เธอไม่ใช่มนุษย์ สุดที่รัก
เพราะเธอจักเป็นนางฟ้าศรัทธาสุด
หรือซาตานมาข่มโลกสมมุติ
ฉันสะดุดความฝัน, จนฟั่นเฟือน!!
...........................