อ้างจาก: มานพ
ยามอาทิตย์ส่องฟ้านภาแจ่ม
ยามคืนแรมผ่านมาอุราหวั่น
ยังนึกถึงเราสองจ้องตากัน
ความสัมพันธ์ถูกปัดตัดเยื่อใย
เคยเติมรักให้กันเมื่อวันก่อน
เราเคยนอนเคียงคู่ดูสดใส
มาวันนี้น้องห่างกระจ่างใจ
สิ้นเยื่อใยพันผูกถูกทอดทิ้ง
คงเป็นกรรมทำไว้ในชาติก่อน
กรรมจึ้งย้อนบรรจบให้พบหญิง
ให้รักเธอเผลอใจแปลกใจจริง
แล้วทุกสิ่งว่างเปล่าเศร้าเหลือทน
ขอให้เธอไปดีมีมีสุข
หมดความทุกข์ด้วยหนาอย่าสับสน
อนาคตก้าวไกลอย่าได้รน
บอกหน้ามนว่ารักยากจะลืม
มานพ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
