Re: ลาแล้วลับแล
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 07:15:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ลาแล้วลับแล  (อ่าน 7980 ครั้ง)
น้ำหวาน
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 23
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 243



« เมื่อ: 20 สิงหาคม 2011, 03:17:PM »

20 ปี ที่หนู เคยหนุนตัก
20 ปี แห่งความรัก เราทั้งสอง
นับจากนี้ มีเพียง น้ำตานอง
ไม่มีแม่ คนที่สอง อีกต่อไป

กลับถึงบ้าน ไม่มีใคร คอยเรียกหา
ตื่นเช้ามา ว่างเปล่า น่าใจหาย
เสียงหัวเราะ เสียงบ่น เสียงของยาย
เสียงสุดท้าย จากไป ไกลลับตา

คิดถึงวัน เวลา แสนอบอุ่น
มิอาจหมุน คืนวัน ให้มาหา
แสนอาลัย คิดถึง สุดพรรณา
ต้องจากลา จากกัน นิรันต์ดร

----------------------------------------

ยายรู้ไหม ตอนนี้ หลานมีปัญหา
ไม่รู้ว่า จะปรึกษา กับใครได้
เพราะทุกครั้งหลานจะเข้าไปหายาย
อธิบายปัญหาให้ยายฟัง

----------------------------------------

หลานคนนี้เป็นหลานที่แย่มาก
ยายลำบากป่วยใคร่ต้องรักษา
ยายร้องไห้คิดถึงหลานตลอดมา
หลานมันบ้าเอาแต่งานไม่สนใคร

เพราะคิดว่ายายยังอยู่กับหลาน
อีกไม่นานหลานจะผ่านงานนี้ได้
รู้สึกตัวอีกทีก็สายไป
ยายไปไกล ลาลับ ไม่กลับมา

----------------------------------------

ขออนุญาติเอาเพลงนี้มาให้เพื่อน ๆ อ่านนะค่ะ 


ในกระจกมัว ๆ มีคนเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง
คนที่เพิ่งรู้ซึ่งถึงความเดียวดาย
นาทีที่กาลเวลาบอกว่ายายมีค่าเพียงใด
คือนาทีที่สายเกินหวังให้ยายกลับมา

เหมือนคนตื่นจากฝันตามทวงวันเเละคืนที่ดี
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยรักษา
เวลาที่คิดว่าพอกลับไม่พอให้พูดคำลา
ทำได้เพียงเเค่นึกรู้สึกโหยหายาย

-----------------------------------------

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

สล่าผิน, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, ไพร พนาวัลย์, รัตติกาล, นพตุลาทิตย์

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

สวยกลางวัน...น่าฟันกลางคืน...น่ารักยามตื่น...น่าหื่นยามเมา

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s