กลอนของฉัน มันไม่ ค่อยไพเราะ
จะยิ้มเยาะ เย้ยบ้าง สรรค์สร้างเสริม
ก็เชิญเถิด อย่างว่า ฟันฝ่าเติม
ไม่ไหวหวั่น ฝันเริ่ม เราเติมแรง
ธรรมดา ของคน ล้นหน้าที่
ทั้งชั่ว,ดี มีมาก แฝงฝากเขา
ที่สำคัญ นั้นชัด แปลงดัดเอา
ใช่เสแสร้ง แฝงเฝ้า เป็นเจ้านาย
อันเรานี้ มีชื่อ ระบือเลื่อง
ใครขุ่นเคือง ข้องคัด เห็นขัดหาย
ต้องขอโทษ โปรดที เป็นหนีอาย
หลบซ่อนเร้น เขม่นร้าย เกรงวายวาง
...............................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
