ฝนมาฟ้าหม่น คนไปใจหมอง
ฝน หยาดหยดรดรินจินต์ใจจิต
มา นั่งคิดดั่งฝนดลใจหาย
ฟ้า มืดหมองร้องครวญป่วนใจกาย
หม่น เมฆสลายเป็นฝนปนน้ำตา
คน จากจรอ่อนแรงแฝงสายฝน
ไป โดดเดี่ยวเปลี่ยวตนจนเจียนบ้า
ใจ หม่นไหม้ได้เงาเค้าเมฆา
หมอง ยิ่งกว่าใดหมองทุกห้องใจ
"พบกันเพื่อพราก ยิ่งจากยิ่งเจ็บ"
ฝน หยาดหยดรดรินจินต์ใจจิต
มา นั่งคิดดั่งฝนดลใจหาย
ฟ้า มืดหมองร้องครวญป่วนใจกาย
หม่น เมฆสลายเป็นฝนปนน้ำตา
คน จากจรอ่อนแรงแฝงสายฝน
ไป โดดเดี่ยวเปลี่ยวตนจนเจียนบ้า
ใจ หม่นไหม้ได้เงาเค้าเมฆา
หมอง ยิ่งกว่าใดหมองทุกห้องใจ
"พบกันเพื่อพราก ยิ่งจากยิ่งเจ็บ"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
