ค้นกลอนเก่ามาเล่าใหม่ในหัวข้อ
เป็นที่พอ ใจนัก รักขบขัน
เกลียดผู้ชาย หลายใจ ไห้รำพัน
แต่เธอนั้นชอบเขา เข้าต่อคิว
พอมองเห็นคนรอ หนอเป็นแถว
อยากจ้ำแจวก็เขินเกินสยิว
รอทั้งทีเอาหน่อยน่าอย่าปลาซิว
อย่าเพิ่งลิ่วไปเลย...เคยรำพึง
แล้วมาคอยค่อนแคะแกะโน่นนี่
เป็นเช่นนี้นี่เองเร่งแรงหึง
พอไม่สมลมพาหน้าบึ้งตึง
ประกาศปึง..ทำไมชาย จึงหลาย(เมีย)ใจ
ชายขอตอบ..ไม่ชอบเลย ที่เอ่ยอ้าง
ทุกสิ่งวางด้วยยอมพร้อมไฉน
จะกี่หญิงคือคู่อยู่กันไป
จะน้อยใหญ่..ใหญ่หรือน้อย..ข้อยเรียกเมีย..
เป็นที่พอ ใจนัก รักขบขัน
เกลียดผู้ชาย หลายใจ ไห้รำพัน
แต่เธอนั้นชอบเขา เข้าต่อคิว
พอมองเห็นคนรอ หนอเป็นแถว
อยากจ้ำแจวก็เขินเกินสยิว
รอทั้งทีเอาหน่อยน่าอย่าปลาซิว
อย่าเพิ่งลิ่วไปเลย...เคยรำพึง
แล้วมาคอยค่อนแคะแกะโน่นนี่
เป็นเช่นนี้นี่เองเร่งแรงหึง
พอไม่สมลมพาหน้าบึ้งตึง
ประกาศปึง..ทำไมชาย จึงหลาย(เมีย)ใจ
ชายขอตอบ..ไม่ชอบเลย ที่เอ่ยอ้าง
ทุกสิ่งวางด้วยยอมพร้อมไฉน
จะกี่หญิงคือคู่อยู่กันไป
จะน้อยใหญ่..ใหญ่หรือน้อย..ข้อยเรียกเมีย..
"บ้านริมโขง"