" เพราะฉันเป็นมนุษย์ จึงมีจุดที่อ่อนไหว "
.......................
เพราะฉันเป็นมนุษย์
จึงมีจุดพลิกผันแม้วันไหน
มีทั้งสุขและเศร้าเคล้ากันไป
เกิดขึ้นในอารมณ์, อย่างงมงาย
เพราะฉันเป็นมนุษย์
บริสุทธิ์ผุดผ่องในความหมาย
หรือไร้สามัญสำนึกรู้สึกกาย
การกระทำมากมาย, อาจร้าย-ดี
เพราะฉันเป็นมนุษย์
ไม่อาจหยุดความเศร้า-เหงาเหลือที่
สิ้นความรักศรัทธา น้ำตามี
ทั้งชีวีอ่อนแอ, อย่างแน่นอน
เพราะฉันเป็นมนุษย์
นั่งลงทรุด ฟุตบาท อนาถก่อน
สิ้นโลกเขลา เมามายหลายขั้นตอน
อนาทร อนาถา, อย่างแท้จริง
เธอก็เป็นมนุษย์
ไยถึงจุดหดหู่ไม่อยู่นิ่ง
มีความรักไม่ห่วงเกินท้วงติง
แล้วก็วิ่งไกลห่าง, อย่างเลือดเย็น
เธอก็เป็นมนุษย์
กว้างไกลสุดหัวใจเกินใครเห็น
อ่อนแอหรืออ่อนไหวไม่เคยเป็น
ทิ้งประเด็นทุกอย่าง, ต่างเหลือเกิน!
.......................