"..เพราะฉันเป็นมนุษย์…จึงมีจุดที่อ่อนไหว.."
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
25 พฤศจิกายน 2024, 02:26:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: "..เพราะฉันเป็นมนุษย์…จึงมีจุดที่อ่อนไหว.."  (อ่าน 4088 ครั้ง)
ภู กวินท์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 364
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 383


สนสามใบ กับใครหลายคน


« เมื่อ: 19 สิงหาคม 2011, 08:18:PM »




" เพราะฉันเป็นมนุษย์…จึงมีจุดที่อ่อนไหว "

.......................

เพราะฉันเป็นมนุษย์…
จึงมีจุดพลิกผันแม้วันไหน
มีทั้งสุขและเศร้าเคล้ากันไป
เกิดขึ้นในอารมณ์, อย่างงมงาย

เพราะฉันเป็นมนุษย์…
บริสุทธิ์ผุดผ่องในความหมาย
หรือไร้สามัญสำนึกรู้สึกกาย
การกระทำมากมาย, อาจร้าย-ดี

เพราะฉันเป็นมนุษย์…
ไม่อาจหยุดความเศร้า-เหงาเหลือที่
สิ้นความรักศรัทธา น้ำตามี
ทั้งชีวีอ่อนแอ, อย่างแน่นอน

เพราะฉันเป็นมนุษย์…
นั่งลงทรุด ฟุตบาท อนาถก่อน
สิ้นโลกเขลา เมามายหลายขั้นตอน
อนาทร อนาถา, อย่างแท้จริง

เธอก็เป็นมนุษย์…
ไยถึงจุดหดหู่ไม่อยู่นิ่ง
มีความรักไม่ห่วงเกินท้วงติง
แล้วก็วิ่งไกลห่าง, อย่างเลือดเย็น

เธอก็เป็นมนุษย์…
กว้างไกลสุดหัวใจเกินใครเห็น
อ่อนแอหรืออ่อนไหวไม่เคยเป็น
ทิ้งประเด็นทุกอย่าง, ต่างเหลือเกิน!

.......................

น้อยใจแล้วด้วย


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

บ้านริมโขง, นพตุลาทิตย์, พี.พูนสุข, --ณัชชา--, Design with love ᵔᴥᵔ, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, Music, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s