แม้นได้บอกเขาไปในวันนั้น
ความสัมพันธ์ได้คืนชื่นที่ขอ
หรือได้ห่างร้างลาน้ำตาคลอ
แค่นี้พอหรือไร...ได้เอ่ยคำ
แม้นรู้ได้ว่าผิดคิดย้อนกลับ
ใจก็ยับและแย่แพ้จนหนำ
จะระลึกอย่างใดได้น้อมนำ
กับความช้ำเพราะตนบนระทม
มักเสียดายในสิ่งที่ทิ้งขว้าง
สิ่งที่สร้างไร้ค่าคราขื่นขม
กลับหวนหาคราครั้งฝังใจจม
เก็บมาตรมชมชื่นอยากคืนครอง
เหมือนหวังน้ำบ่อหน้าคราแรงรุ่ง
หวังแต่มุ่งหาใหม่ใจสนอง
ยิ่งเดินตามน้ำยิ่งห่างต่างมุมมอง
สุดท้ายต้องซมซานล้ารานกาย
สาวเอย...อย่าลำพอง คะนองนัก
เป็นไม้หลักปักเลนเห็นมาหลาย
ไม่ยืนยงคงล้มจมดินทราย
ไร้เป้าหมายไร้ชายมอง...เหมือนคลองตัน.
ความสัมพันธ์ได้คืนชื่นที่ขอ
หรือได้ห่างร้างลาน้ำตาคลอ
แค่นี้พอหรือไร...ได้เอ่ยคำ
แม้นรู้ได้ว่าผิดคิดย้อนกลับ
ใจก็ยับและแย่แพ้จนหนำ
จะระลึกอย่างใดได้น้อมนำ
กับความช้ำเพราะตนบนระทม
มักเสียดายในสิ่งที่ทิ้งขว้าง
สิ่งที่สร้างไร้ค่าคราขื่นขม
กลับหวนหาคราครั้งฝังใจจม
เก็บมาตรมชมชื่นอยากคืนครอง
เหมือนหวังน้ำบ่อหน้าคราแรงรุ่ง
หวังแต่มุ่งหาใหม่ใจสนอง
ยิ่งเดินตามน้ำยิ่งห่างต่างมุมมอง
สุดท้ายต้องซมซานล้ารานกาย
สาวเอย...อย่าลำพอง คะนองนัก
เป็นไม้หลักปักเลนเห็นมาหลาย
ไม่ยืนยงคงล้มจมดินทราย
ไร้เป้าหมายไร้ชายมอง...เหมือนคลองตัน.
"บ้านริมโขง"