[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ยายคนหนึ่งกลับบ้านยามวิกาล
ถนนผ่านเวลาหมดรถรับจ้าง
เช่าห้องพักโรงเตี๋ยมที่ริมทาง
จนรุ่งสางวันใหม่ได้จากมา

ครึ่งชั่วโมงให้หลังยังนึกได้
ร่มเคยใช้แขวนรู้อยู่ข้างฝา
จึงวกกลับไปใหม่ใช้เวลา
เห็นกับตาห้องเราคนเช่ามี

ยินเสียงพูดกระเซ้าและเย้าแหย่
ฟังชัดแน่ทั้งคู่มาจู๋จี๋
ถามทุกอย่างในร่างของสตรี
ตอบของพี่ถามของใครใช้อ้อนคำ

ทนนิ่งฟังอยู่นั้นช่างนานแท้
ชักจะแย่ถามรุกบุกขย้ำ
ไม่ถามถึงร่มมีคันสีดำ
เดี๋ยวก็ค่ำรถหมดอดกลับเรือน

ภายในห้องได้ทีถามที่หมาย
เรื่องหญิงชายสุขใจหาใดเหมือน
ยายคนนั้นตะโกนไปไม่แชเชือน
ไม่ลืมเลือนร่มนั้นของฉันเอง.

นพ
18 ส.ค.54