กี่พันครั้งฉันย้ำกระหน่ำบอก
ทุกจังหวะเข้าออก..ระรอกไหว
สูดลมเข้าก็บอกออกจากใจ
สูดเข้าใหม่ก็ย้ำ..ทำเป็นลืม
ฉันกระซิบข้างหูอยู่เสมอ
หรือว่าเธอ...ทำเซ่อ เหม่อไม่ปลื้ม
เสียงกระเส่าเร้าใจให้ใครยืม
เหลือเสียงอืม อืมออ ในคอคราง
คงหูอื้อมือสั่นทำงันงก
แกล้งตระหนก อกผวา ครารุ่งสาง
หลับตาพริ้มยิ้มรื่นชื่นเอวบาง
ก่อนฟ้าแจ้งจางปาง..ก็วางคำ
ตื่นมาเจอเธอถาม..งามไหมเล่า
คืนนี้เฝ้าบอกครั้งสั่งคมขำ
จนระโหยโรยแรงยังแสร้งทำ
บอกย้ำย้ำ..ลืมคำ..ไม่ลืมครวญ.
ทุกจังหวะเข้าออก..ระรอกไหว
สูดลมเข้าก็บอกออกจากใจ
สูดเข้าใหม่ก็ย้ำ..ทำเป็นลืม
ฉันกระซิบข้างหูอยู่เสมอ
หรือว่าเธอ...ทำเซ่อ เหม่อไม่ปลื้ม
เสียงกระเส่าเร้าใจให้ใครยืม
เหลือเสียงอืม อืมออ ในคอคราง
คงหูอื้อมือสั่นทำงันงก
แกล้งตระหนก อกผวา ครารุ่งสาง
หลับตาพริ้มยิ้มรื่นชื่นเอวบาง
ก่อนฟ้าแจ้งจางปาง..ก็วางคำ
ตื่นมาเจอเธอถาม..งามไหมเล่า
คืนนี้เฝ้าบอกครั้งสั่งคมขำ
จนระโหยโรยแรงยังแสร้งทำ
บอกย้ำย้ำ..ลืมคำ..ไม่ลืมครวญ.
"บ้านริมโขง"