พิษกลอนในบริบทของเครือข่าย
ก็นั่นแหละนี่วจีจะพร่ำ
จรุงขยำขย้ำประสา
ละเลงตะล่อมประนอมพะงา
มิไยระอาอุราระคน
จริตรุจาทกล้าทกลั่น
ทุรนฤพรั่นประหวั่นนุสนธิ์
ก็หลอกกุเรื่องกระเบื้องปริปน
เสมือนสุมนถกลมิไกล
ทวิชทวีขมีขมัน
ประจุประจันสนั่นไสว
กะเหลี่ยกะลิ้มกระหยิ่มฤทัย
เพราะควรมิใครระแคะระคาย
นวัตกรรมถลำมนุษย์
พิสัยสะดุดพิสุทธิ์สลาย
ทุศีลปฐมวิกรมอุบาย
รึจริงจะกลายถวายวิกาล
กวีกระไรสะใจผสม
ฤดีภิรมย์ขย่มประหาร
ประดอยประดิษฐ์อุกฤษฏ์ตระการ
ละร้างระรานประพาฬประพันธ์
ณ เบื้องกระบิลปฏิญญบท
อรุณประพจน์ประณตสวรรค์
ริเริ่มประเดิมประเจิมประจัน
สุทิฏฐะพลันนิรันตราย ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๑๗.๐๘.๕๔