เพียงสองห้องของใจให้มาแล้ว
ยังมิแคล้วเหลือสองให้ต้องเหงา
ขอตอบรับขับขานอย่าผ่านเอา
ให้ซบเซาซึมเซื่องเปลืองเวลา
ตะวันฉายหมายว่าดอกฟ้าสูง
ยื่นมือจูงหมาเมินเหินเวหา
ให้ใจล่องผ่องพริ้วลิ่วนภา
แล้วปล่อยมือเหว่หว้าให้ข้าคอย
Din't Forget You
ยังมิแคล้วเหลือสองให้ต้องเหงา
ขอตอบรับขับขานอย่าผ่านเอา
ให้ซบเซาซึมเซื่องเปลืองเวลา
ตะวันฉายหมายว่าดอกฟ้าสูง
ยื่นมือจูงหมาเมินเหินเวหา
ให้ใจล่องผ่องพริ้วลิ่วนภา
แล้วปล่อยมือเหว่หว้าให้ข้าคอย
Din't Forget You
...มารีบรับประคองสองมือจับ
ใช่ลาลับกลับคำให้เหงาหงอย
ตุลาทิพย์หยิบอ้างเกินทางรอย-
เอื้อมมือสอยคนดอยยังยากเย็น
...ขอประพันธ์งานกลอนทอนคำฝาก
กลั่นมาจากดวงกมลให้คนเห็น
แม้เป็นคนบ้านป่า ว่าไม่เป็น
อยู่สเร็นเมืองขแมร์แต่รักจริง...
ปล...keep your eyes on the stars, and your feet on the ground.
ตะวันฉาย
ใช่ลาลับกลับคำให้เหงาหงอย
ตุลาทิพย์หยิบอ้างเกินทางรอย-
เอื้อมมือสอยคนดอยยังยากเย็น
...ขอประพันธ์งานกลอนทอนคำฝาก
กลั่นมาจากดวงกมลให้คนเห็น
แม้เป็นคนบ้านป่า ว่าไม่เป็น
อยู่สเร็นเมืองขแมร์แต่รักจริง...
ปล...keep your eyes on the stars, and your feet on the ground.
ตะวันฉาย