ฉันอภัยไม่เคืองแม้เรื่องไหน
ยังมีใจดำรงคงความฝัน
ยังคิดถึงซึ้งใจไปทุกวัน
ความผูกพันยังอยู่คู่ฉันไป
แม้เราต่างห่างกันเกินฝันถึง
ห้วงคำนึงยังมีไม่หนีไหน
ความพันผูกปลูกซึ้งยังตรึงใจ
โปรดจำไว้ยังมั่นนิรันดร
ยังอยากช่วยด้วยการประสานสุข
ยังอยากรุกด้วยรักเป็นอักษร
ยังอยากห่วงอาลัยใจอาวรณ์
ยังอยากป้อนสุขแท้ให้แก่เธอ
อย่าจากไกลได้พรากจากความคิด
โปรดผูกจิตผูกใจไว้เสมอ
ใจเราสองต้องอยู่คู่นะเออ
อย่าให้เก้อเหลือหนึ่งซึ่งไม่ดี
สล่าผิน
ไม่โกรธเคืองเรื่องไหนใจดีนัก
ขอบคุณในความรักอักษรศรี
อยากประสานสุขให้หัวใจมี
ในวันนี้ได้รู้ผู้ห่วงใย
แม้เราต่างห่างกันเกินฝันร่วม
ก็เปี่ยมท่วมคำมอบปลอบมาให้
ความพันผูกปลูกซึ้งยังตรึงใจ (สล่าผิน)
จะจำไว้ใ้ห้นานมานดำรง
ยังเป็นเหมือนเพื่อนพี่ที่เคารพ
ยังไม่จบสัมพันธ์อันสูงส่ง
ยังเฝ้าอยากจะรู้ดู "หางดง"
เพราะยังงงไม่จาง "หาง" เป็นไง
มิเคยพรากจากจรวอนอย่าคิด
ยังเป็นมิตรที่ดีมิหนีไหน
เพียงอาจยุ่งหน้าที่ที่ต้องไป
ว่างเมื่อใดกลับแน่...แม้ไม่คอย
"กานต์ฑิตา"
๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๔