รัญจวนใจ
..................
ภายในห้องมืดอับคืนดับแสง
เหมือนมีดแทงหัวใจเต็มไปหมด
ไร้คนที่หวงแหนแสนรันทด
ถูกกำหนดบทบาท, วาดชะตา
ลมหายใจอาวรณ์นอนร้อนผ่าว
ก่อนถูกสาวชักชวนรัญจวนหา
จวบจนถึงรุ่งสางไม่ร้างรา
ห้วงชีวาหวั่นไหว, เกินใคร่ครวญ
สายลมหนาวพราวพร่างอยู่กลางดึก
ความรู้สึกกระสันเกิดผันผวน
เปิดเพลงดังฟังจบหลบทบทวน
ใจเรรวนกวนซ้ำ, ระกำกลืน
อากาศเริ่มปรวนแปรย่ำแย่แล้ว
ลมหายใจผ่าวแผ่วแว่วสะอื้น
ห้วงราตรีเข้าปลุก เราลุกยืน
หลังเที่ยงคืนไม่หลับ, ผับประจำ!
........................
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต