ความฝันใดให้รอหนอมีหวัง
ช่างจริงจังฝันใดในรุ่งสาง
ยามหลับใหลใจวุ่นยังครุ่นคราง
ความเหินห่างหรือไรใฝ่คร่ำครวญ
จิตอาวรณ์ตอนหลับระงับยาก
อารมณ์จากรักมั่นนั้นห่วงหวน
ตื่นยังเพ้อละเมอฝันคืนรัญจวน
อกอุ่นอวลชวนฝันรำพันนัย
อาจต้องรอยาวนานจวบกาลสิ้น
อาจถวิลหดหายคลายสดใส
อาจเปลี่ยนตรงกลางทางหว่างหัวใจ
อาจมีใครมาแทรกแหวกเวลา
จะจีรังยั่งยืนราบรื่นหรือ
กงจักรคือกลการสานเสาะหา
ต่างก็หมุนเปลี่ยนผันสรรสั่งมา
จะมั่นใด ได้ว่า...สมค่าคอย...
ช่างจริงจังฝันใดในรุ่งสาง
ยามหลับใหลใจวุ่นยังครุ่นคราง
ความเหินห่างหรือไรใฝ่คร่ำครวญ
จิตอาวรณ์ตอนหลับระงับยาก
อารมณ์จากรักมั่นนั้นห่วงหวน
ตื่นยังเพ้อละเมอฝันคืนรัญจวน
อกอุ่นอวลชวนฝันรำพันนัย
อาจต้องรอยาวนานจวบกาลสิ้น
อาจถวิลหดหายคลายสดใส
อาจเปลี่ยนตรงกลางทางหว่างหัวใจ
อาจมีใครมาแทรกแหวกเวลา
จะจีรังยั่งยืนราบรื่นหรือ
กงจักรคือกลการสานเสาะหา
ต่างก็หมุนเปลี่ยนผันสรรสั่งมา
จะมั่นใด ได้ว่า...สมค่าคอย...
"บ้านริมโขง"
มีความฝัน ฝันนั้น เป็นจริงได้
จะรอใจ ลบเศร้า เมื่อคราวหงอย
ไม่มีใคร แทรกกลาง พรางล่องรอย
ใจดวงน้อย พลอยรับ กับความจริง
แม้-ว่านาน แค่ไหน ใจยอมรับ
แม้-ต้องคับ ข้องใจ ในทุกสิ่ง
แม้-ต้องโศก เศ้าทรวง ถูกท้วงติง
แม้-ต้องทิ้ง ความสุข ทุกข์ก็ทน
เพียง-เธอหัน คืนกลับ มารับขัวญ
เพียง-เธอนั้น จริงใจ ไม่สับสน
เพียง-เธอรับ รู้ได้ ไร้กังวล
เพียง-เธอทน อย่าท้อ จะรอรัก
ฝัน-ที่ใฝ่ คงพบ ไม่หลบเร้น
ฝัน-คงเป็น จริงได้ ให้ประจักษ์
ฝัน-บั้นปลาย สองใจ เฝ้าฟูมฟัก
ฝัน-ตระหนัก รักมั่น นิรันดร...
"สุนันยา"
จะรอใจ ลบเศร้า เมื่อคราวหงอย
ไม่มีใคร แทรกกลาง พรางล่องรอย
ใจดวงน้อย พลอยรับ กับความจริง
แม้-ว่านาน แค่ไหน ใจยอมรับ
แม้-ต้องคับ ข้องใจ ในทุกสิ่ง
แม้-ต้องโศก เศ้าทรวง ถูกท้วงติง
แม้-ต้องทิ้ง ความสุข ทุกข์ก็ทน
เพียง-เธอหัน คืนกลับ มารับขัวญ
เพียง-เธอนั้น จริงใจ ไม่สับสน
เพียง-เธอรับ รู้ได้ ไร้กังวล
เพียง-เธอทน อย่าท้อ จะรอรัก
ฝัน-ที่ใฝ่ คงพบ ไม่หลบเร้น
ฝัน-คงเป็น จริงได้ ให้ประจักษ์
ฝัน-บั้นปลาย สองใจ เฝ้าฟูมฟัก
ฝัน-ตระหนัก รักมั่น นิรันดร...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
