ก็พูดไปงั้นแหละแสยะปาก
ทั้งถางถากถมทกทั้งถกถอง
ได้ไม่ดี ดีไม่ได้ไม่อยากดอง
คร้านประคองคล้องลำเค็ญเข็นรำคาญ
แต่นานไปใจแป้วนะแก้วปลอด
เหือดหงส์รอดเหลือเด็ดแค่เป็ดห่าน
ไม่ก็เกย์เป๋ล้นพิกลพิการ
ครั้นจะค้านคานจะขืนก็ขึ้นคอ
มันยักแย่ยักยันตะวันกลับ
อยากเปรี้ยวหวานมันสลับ น้ำลายสอ
สวยก็สร่างร่างก็โรยโกยไม่พอ
เปิดหวูดรอรถไฟที่ไหนมา
เลิกลงโทษลงทัณฑ์เถิดขวัญเจ้า
พวกตาถั่วหัวเต่าเขาไม่หา
ก็ไปแล้วไปเลยไม่เอ่ยลา
เหลือแต่ป้าท้าเหยงกระเตงตาม
เห็นไหมเล่าเอาวาคราสุดท้าย
เหลือแต่ลายงูเลี้ยวง้างเขี้ยวขาม
เผลอขบกัดรัดขยำประจำยาม
น้ำใต้ศอกสามชามไม่พอชิม ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๑๖.๐๘.๕๔