โถ ชีวิตของเจ้าไม่โดดเดี่ยว
ยังมีเอี่ยวกับแม่นะหนูเอ๋ย
ตัวของเจ้ายังเล็กไม่คุ้นเคย
ลมรำเพยเพียงนิดก็ปลิดปลิว
อย่าน้อยอกน้อยใจไปเลยหนา
การทะเลาะมารดานั่งหน้านิ่ว
ท่านดุด่าตักเตือนเหมือนถูกติว
เจ้าจะผ่านชิวชิวถ้าเชื่อฟัง
แม่คลอดเจ้าออกมาลืมตาน้อย
ตั้งแต่เท้าเท่าฝาหอยแม่คอยตั้ง
ประคบประหงมดมดอมหอมเท้าจัง
น้ำนมหลั่งเลี้ยงลูกผูกชีวี
มดไม่ไต่ไรไม่ตอมเห่กล่อมเจ้า
ทุกค่ำเช้าขับเคี่ยวล้างเยี่ยวขี้
พอโตขึ้นชื่นใจอยากให้ดี
บางครั้งมีติเตียนให้เปลี่ยนใจ
เฝ้าแนะนำสั่งสอนยามนอนนั่ง
ให้ระวังเป็นหญิงยิ่งชิดใกล้
แต่พอโตขึ้นมาน่ากลัวภัย
ท่านซักไซ้ไล่เลียงอย่าเถียงคำ
ไม่มีใครรักลูกเท่าแม่หรอก
ใครเขาบอกรักมาอย่าถลำ
บางครั้งดูเหมือนแม่นี้ใจดำ
แต่ท่านทำเพื่อลูกให้ถูกทาง
แม่สั่งสอนสิ่งใดอย่าไปเถียง
จงร่ายเรียงจดจำทุกคำอ้าง
ปากจะเท่ารูเข็มนะนวลนาง
เดี๋ยวฟันฟางร่วงไปก่อนวัย เนอ
"ลุงปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
