ด้วยเพราะเหงาเศร้าซึมขรึมในอก
เกินจะยกออกวางล้างหลุดหาย
มองหาสื่อคือหวังประทังกาย
ได้ระบายออกบ้างทางระทม
เพียงอยู่เดียวเปลี่ยวแท้ชะแง้หา
เห็นจันทราคืนเพ็ญเด่นแสงสม
ฟ้านวลผ่องมองลิบหยิบชื่นชม
อกคนขมคิดถึงคะนึงนาง
เมื่อใจล่องท่องฟ้านภาสวย
อวลอบด้วยจิตมุ่งกว่ารุ่งสาง
หวังฝั่งโพ้นแสนไกลในทิวทาง
คงกระจ่างจันทร์เพ็ญเช่นเดียวกัน..
จึงขอฝากใจนี้...ที่สุดห่วง
ให้เดือนดวงส่งถึงตรึงสวรรค์
บรรจงวางต่อหน้า..ข้ารำพัน
เอื้อนบอกจันทร์..วันนี้ที่คร่ำครวญ
ให้สื่อถึงหนึ่งนางหว่างใจข้า
ให้กานดารู้เช่นเห็นห่วงหวน
ให้สำนึกระลึกคำนำรัญจวน
ให้เนื้อนวลทวนหวัง..ว่ายังรอ.
เกินจะยกออกวางล้างหลุดหาย
มองหาสื่อคือหวังประทังกาย
ได้ระบายออกบ้างทางระทม
เพียงอยู่เดียวเปลี่ยวแท้ชะแง้หา
เห็นจันทราคืนเพ็ญเด่นแสงสม
ฟ้านวลผ่องมองลิบหยิบชื่นชม
อกคนขมคิดถึงคะนึงนาง
เมื่อใจล่องท่องฟ้านภาสวย
อวลอบด้วยจิตมุ่งกว่ารุ่งสาง
หวังฝั่งโพ้นแสนไกลในทิวทาง
คงกระจ่างจันทร์เพ็ญเช่นเดียวกัน..
จึงขอฝากใจนี้...ที่สุดห่วง
ให้เดือนดวงส่งถึงตรึงสวรรค์
บรรจงวางต่อหน้า..ข้ารำพัน
เอื้อนบอกจันทร์..วันนี้ที่คร่ำครวญ
ให้สื่อถึงหนึ่งนางหว่างใจข้า
ให้กานดารู้เช่นเห็นห่วงหวน
ให้สำนึกระลึกคำนำรัญจวน
ให้เนื้อนวลทวนหวัง..ว่ายังรอ.
"บ้านริมโขง"